Astrofotoğrafçı Jacint Roger, 67P kuyrukluyıldızını gözlemleyen Rosetta uzay aracının derin arşivinde gözlerden kaçan esrengiz bir detayın keşfedilmesini sağladı: Churymoon.
ESA tarafından gerçekleştirilen efsane kuyrukluyıldız görevi Rosetta, astronomiye arşivi incelemesi yıllar sürecek bir arşiv kazandırdı. Rosetta, 67P/Churyumov-Gerasimenko kuyrukluyıldızına beş yıl önce geçtiğimiz hafta ulaşmıştı. 13 Ağustos 2015 ise Rosetta’nın görevi esnasında Güneş’e en yakın mesafeye (günberi) geldiği tarihi temsil ediyordu. Astrofotoğrafçı Jacint Roger, günberiden aylar sonra Rosetta’nın çektiği görüntülerde gözden kaçan bir detayı yakalamayı başardı.
Oldukça tozlu bir gök cismi olan 67P, Güneş’e en çok yaklaştığı Temmuz ve Ağustos 2015’te bolca toz saçmıştı. Güneş’e yaklaştıkça çekirdeğinden uzaya saçılan gaz miktarı artan 67P, aynı zamanda muntazam jet akımları oluşturmuştu. Kuyrukluyıldızın adını almasını sağlayan kuyruğu, böylece daha da ortaya çıkmıştı.
Rosetta’nın OSIRIS cihazı ile elde ettiği tek bir kare, 4 km genişliğindeki kuyrukluyıldız çekirdeğinin etrafını saran yüzlerce toz parçası içeriyor. Roger tarafından analiz edilen karelerde görüldüğü üzere, bazen toz tanelerinden daha büyük parçalar da kuyrukluyıldızdan kopabiliyor. Roger’ın bir araya getirdiği ve kuyrukluyıldızdan kopan parçayı gösteren kareler, Rosetta tarafından 21 Ekim 2015 tarihinde dar açılı kameradan çekilmişti.
Araştırmacı Julia Marin-Yaseli de la Parra tarafından “Churymoon” olarak adlandırılan kuyrukluyıldız enkazının çapı yaklaşık 4 metre olarak hesaplandı.
Rosetta görüntüleri üzerindeki analizler, Churymoon’un kuyrukluyıldızdan koptuktan sonraki 12 saati gök cisminin yörüngesinde geçirdiğini ve merkezinden 2.3 ile 3.9 kilometre mesafe uzaklaştığını gösterdi. Churymoon, ardından kuyrukluyıldızın çekirdeği boyunca ilerledi ve 23 Ekim’e kadar gök cisminin etrafında dolandı.
Churymoon, bugüne dek Rosetta görüntülerinde tespit edilen en büyük enkaz parçası olarak kayıtlara geçti.
Bugün Güneş Sistemi’nin dış kısmında yer alan 67P, Mars ve Jüpiter’in yörüngeleri arasında geziniyor. Güneş ile mesafesinin en aza ineceği bir sonraki tarih 2021 sonu olacak.