Bilim insanları, 1979’da tespit edilen erime hızının altı katı süratle eriten Batı Antarktika buz örtüsünü kurtarabilmek için yapay kar topları ile bombardıman planı yapıyor.
İnsan nedenli iklim değişikliği nedeniyle Batı Antarktika buz örtüsünün üçte biri her an parçalara ayrılabilir hale gelmiş durumda. Yapılan yeni bir araştırma ise bölgedeki buz erime hızının 1979’da tespit edilenin altı katına eriştiğini ortaya çıkardı.
Postdam Enstitüsü İklim Etkisi Araştırmaları (PIK) tarafından yayınlanan araştırma ise teknoloji kullanılarak insan eliyle buz örtüsünü tekrar güçlendirebileceğimiz yönünde. Plan, okyanus sularından kar oluşturarak toplar ile yapay karı buz örtüsünün dört bir yanına ateşlemek.
Araştırmanın yazarlarından Anders Levermann, üst düzeyde teknoloji ve yatırım gerektirecek planın uzun dönemde artan deniz seviyesi tehdidine önlem oluşturabileceğini belirtti. Eğer başarılı olunursa, 21’inci yüzyıl sonunda sular altına gömüleceği tahmin edilen Miami ve Bangkok gibi şehirler kurtarılabilir.
Columbia Üniversitesi’nde fizikçi olan Leverman, “Antarktika’yı korumak ile kıyı bölgelerindeki yaşamı ve kültürel mirası kurban etmek arasında seçim yapmamız gerekiyor. Eğer uzun dönemde bir şeyler yapılmazsa New York’tan Şanghay’a kadar birçok kent sular altında kalacak” ifadesini kullandı.
Levermann, Batı Antarktika Buz Sahanlığı’nın iklim sisteminde çok kritik bir yeri olduğunu ve önlem alınmazsa erimenin tüm buz sahanlığı yok olana kadar devam edeceğini belirtti.
Trilyonlarca ton yapay kar gerekiyor
Bilgisayar simülasyonları ile gelecekte yaşanacak erime miktarını hesaplayan bilim insanları, yakın gelecekte sera gazları emisyonunun bir miktar azalmasıyla durumun değişmeyeceğini anladı. Araştırmada yer alan Johannes Feldmann, uzun beyin fırtınaları sonucunda çözümün “aşırı sayıda” top kullanmak olarak belirdiğini söyledi.
Yapay karın toplar ile ateşlenmesi, çok yüksek miktarda su kütlesinin belli bir alana dağıtılmasını içeriyor. Toplamda, Kosta Rika büyüklüğünde veya İzlanda’nın yarısı kadar alanı kaplayacak miktarda yapay kar gerekiyor. Söz konusu alan, toplamda 52,000 kilometrekare.
Bu kadar geniş bir alanı yapay kar ile doldurma operasyonunun gerektirdiği enerji, inanılmaz boyutlarda. Hesaplamalar, okyanus suyunun çıkarılması, tuzdan arındırılması (desalinasyon), yapay kar oluşturulması ve kar toplarının çalıştırılması süreci için en son teknoloji 12,000 rügar türbini gerektiğini ortaya koydu.
Feldmann, Amundsen Denizi’nden çıkarılması gereken olağanüstü miktardaki suyun aynı miktarda yaşam alanını da olumsuz etkileyeceğini belirtti. Nihayetinde, zorlu Antakrtik koşullarında öne sürülen (henüz teklif edilmeyen) planın ne kadar gerçekleştirilebileceği ve doğayı ne kadar etkileyeceği bir muamma.
Gelinen noktada Feldmann duyduğu rahatsızlığı şu şekilde ifade ediyor:
“Buzlardaki çözülmeyi durdurabilmek için Antarktika’ya kar yağdırmaya çalışmak, artan su seviyesi sorununun ne kadar ciddi bir noktaya geldiğini gösteriyor.”
Bilim insanları, insanlığın doğayı kirletmekten vazgeçmeyeceğini bildiği için son yıllarda oldukça fütürist planlar üzerine yoğunlaşıyor. Bir grup araştırmacı Antarktika’da yapay buz duvarı inşa edilmesini öne sürerken, Kuzey Buz Denizi’nin kurtarılması için milyonlarca su pompasının kullanılması planı öne sürülmüştü.
Sanırım, 50 yıl içinde en gerçekçi çözüm yüzen şehirler olacak.